وبلاگ روانشناس نوروفیدبک و علوم شناختی

سبک های فرزندپروری را بررسی کنید این کار می تواند به شما در تصمیم گیری در مورد مراقبت و پرورش از کودک شما کمک کند. برای یافتن روشی که مناسب شما باشد می توانید باید تحقیق کنید.سبک‌های فرزندپروری برجسته‌ای که وجود دارد مانند هم نیستند ولی بسیاری از آن ها با هم همپوشانی دارند. با این حال روش های دیگر کاملا متفاوت هستند. ما چهار مورد از سبک‌های رایج‌تر را انتخاب کرده‌ایم و آن ها را با جزئیات بررسی کرده‌ایم.تعریف سبک فرزند پروریسبک‌های فرزندپروری به شیوه‌ای اطلاق می‌شود که والدین فرزندان خود را تربیت می‌کنند. این می تواند به سطح انتظارات والدین،  توجه به قوانین و غیره و همچنین سبک نظم و انضباط والدین برای اعمال انتظارات خود اشاره داشته باشد.فروید باور داشت که رابطه اولیه مادر و کودک نمونه اولیه همه روابط کودک در آینده است. به عنوان مثال، در نظریه رشد روانی-جنسی، فروید بر روابط والدین و بعدها آسیب شناسی روانی تأکید ویژه ای داشت و همه این ها نشان دهنده اهمیت سبک های فرزند پروری می باشد. بنابراین حتما با توجه به این مقاله در مورد سبک های فرزندپروری خود تصمیم بگیرید.نظریه سبک های فرزندپروریبا کاوش در مقالات ما می توانید کشف کنید که چه چیزی برای شما مفید و مهم است. به احتمال زیاد، پس از بررسی نظریه سبک های فرزندپروری، متوجه خواهید شد که برخی از آن ها با سبک تفکر شما سازش بیش تری دارند.هر نوزادی متفاوت است، بنابراین آنچه برای یک نوزاد مفید می باشد ممکن است برای دیگری جواب ندهد و همانطور که آن ها و شما رشد می کنید و یاد می گیرید، ممکن است متوجه شوید که ایده ها و تئوری هایی که داشتید تغییر می کند. بنابراین به سبک‌های فرزندپروری نگاه منعطفی داشته باشید.سبک های فرزندپروری  ۱.الگوی رهبری کودکاندر الگوی تعلق والدینی (attachment parenting) رویکرد فرزندپروری کاملاً تحت رهبری کودک قرار دارد و به طور کلی شامل تغذیه در صورت نیاز، پاسخگویی به موقع به گریه های او و یک جا خوابیدن با او در شب است. ایده اصلی این روش این بود که دلبستگی ایمن میان والد-کودک راه را برای استقلال و روابط امن آن ها در بزرگسالی هموار می کند.نوزادان زمانی بهترین رشد را دارند که احساسات آن ها جدی گرفته شده و به آن ها پاسخ داده شود. اما ممکن است والدی,فرزند پروری,فرزندپروری مثبت,سبک فرزند پروری ...ادامه مطلب

رفتار با فرزند نوجوان تکنیک های خاص خود را دارد، داشتن فرزند نوجوان می تواند یکی از دردسرهای عجیب و غریب در زندگی هر پدر و مادری باشد.در دوره نوجوانی شما با فرزندی روبه رو هستید که تا چند روز پیش سر به راه و حرف شنوا بود ولی اکنون به فردی سرکش و گستاخ تبدیل شده است که انتظارات نابجایی دارد و امان تان را بریده است.جالب است بدانید که این توصیف شکایت رایج بسیاری از پدر و مادر هاست و خبر از آن می دهد که دوران نوجوانی با ویژگی های مشخص می شود که نیاز به شناخت بیشتری دارند.رفتار با فرزند نوجوانبه عنوان والدین بیش از هر چیز نیازمند آن هستید تا فرزند نوجوان تان را بیشتر بشناسید و بتوانید دنیا را از زوایه ی دید او مشاهده کنید.استفاده از تکنیک های ارتباط با نوجوان به شما کمک می کند تا بتوانید ارتباط بهتری را شکل دهید و مدیریت رفتار با فرزند نوجوان را بیش از پیش به دست بگیرید.۱‍. در ارتباط با نوجوان نیمه پر لیوان را ببینید.این روزها بیشتر روابط والدین و نوجوانان تلاش برای تصحیح رفتارهای اشتباه نوجوان است. آن ها مدام توصیه می کنند نوجوانان شان بیشتر درس بخوانند یا تلاش می کنند عادت های به گمان خودشان اشتباه نوجوان ها را عوض کنند.به زبان دیگر پدر و مادرها در ارتباط با نوجوان همیشه نیمه خالی لیوان را می بینند؛ مثلا شکست ها، نمرات بد، دوستان بد و بدرفتاری ها. در حالی که در کنار این موضوعات موفقیت ها و کارهای خوب نوجوان به راحتی نادیده گرفته می شود. دختربچه کارنامه اش را با کلی ذوق به مادر نشان می دهد و خوشحال است نمرات قابل قبول و خوبی دارد اما مادر به محض دیدن کارنامه به او می گوید« واقعا خجالت نکشیدی ادبیات به این آسانی نمره ات ۱۷ شده مگه از ریاضی سخت  تر بود یادته شب امتحان چند بار گفتم برو بخون گفتی بلدم اگه بلد بودی که الان نمره ات باید ۲۰ می شد»چنین بازخورد های نا مهربانانه ای می تواند همه ی تلاش او برای امتحانات را زیر سوال ببرد و باعث شود نوجوان احساس کند که «هیچ کس مرا درک نمی کند.»۲. از من استفاده کنید.پیام هایی که با کلمه ی «تو» شروع می شوند، می توانند نوجوان را سرکوب کنند.تو باید خجالت بکشی، این کار را متوقف کن، باید بهتر درس بخوانی، تو باید بهتر از این باشی و…این ها نمونه ای از جملاتی هستند که پیامی توام با سرکوب و آ,رفتار با فرزندان نوجوان,رفتار با نوجوان,تکنیک های ارتباط با نوجوان ...ادامه مطلب

شباهت فرزندان با پدر و مادر و تاثیر آن در ازدواجشباهت فرزند با پدر و مادر چقدر حقیقت دارد؟ شباهت میان این دو چقدر بر ازدواج موثر است. نظر روانشناسان در مورد این موضوع متفاوت است برخی از آن ها می گویند که رفتار فرزندان و ویژگی های شخصیتی شان کاملا می تواند با والدین فرق کند و فرزندان نباید بر اساس خانواده و والدین شان مورد قضاوت قرار گیرند،اما برخی دیگر معتقدند با بررسی رفتار والدین می توان در مورد انتخاب برای ازدواج فرزندان تصمیم گرفت و فرزندان شباهت قابل توجهی به والدین شان دارند.در صورتی که در مورد این موضوع سوالاتی دارید، این مقاله را از دست ندهید زیرا به بررسی مسائل اساسی و مهم این موضوع پرداخته است. هم چنین می توانید با استفاده از مشاوره ازدواج شباهت فرزندان با پدر و مادر را بررسی کرده و از انتخاب خود برای ازدواج مطمئن تر شوید.شباهت فرزندان با پدر و مادر و تاثیر آن در ازدواج همیشه حقیقت دارد؟دلایل بسیاری منجر به شباهت فرزندان به پدر و مادر می شود، یکی از این آن ها سبک تربیتی می باشد زیرا سبک تربیتی والدین متناسب با رفتار آن ها با فرزندشان می باشد بنابراین این سبک تربیتی به طور مستقیم بر خلق و خو و رفتار فرزندان اثر می گذارد.به عنوان مثال والدینی که افراد آسان گیری هستند در هنگام تربیت فرزندشان، فشار زیادی به او وارد نمی کنند و کنترل کمتری بر روی او دارند در نتیجه در فرزندشان شخصیت آسان گیری شکل می گیرد و او هم مانند والدینش زندگی را سخت نمی گیرد.نقش مادر در تربیت فرزندان از اهمیت بسیاری برخوردار است و در همین زمینه باید شباهت فرزندان با پدر و مادر مورد توجه قرار گیرد.توجه داشته باشید که تربیت والدین و خصوصیات آن ها تنها فاکتور تعیین کننده در ویژگی افراد نمی باشد زیرا هر فرد ویژگی های منحصر به فرد خودش را دارد و با آن به دنیا می آید. این فرد در طول زندگی با موقعیت مختلف و متفاوتی رو به رو شود و در محیط هایی قرار گیرد که تجربیات او باعث شود ویژگی هایی متفاوتی در او شکل گیرد.آن چه در مورد این موضوع اهمیت دارد این است که انعطاف پذیر باشید و بدانید که شباهت فرزندان به والدین صددرصد نمی باشد.اما در عین حال نمی توان نقش تربیت خانواده را نادیده گرفت زیرا کم و بیش بر روی رفتار فرزندان تاثیر می گذارد علاوه بر این برخی از ویژگی ها ژنتیکی که از والدین به ارث رسیده است نیز ,ازدواج,شباهت فرزندان به والدین,شباهت فرزندان با پدر و مادر ...ادامه مطلب

چگونه اعتماد به نفس فرزندمان را افزایش دهیم؟اعتماد به نفس در فرزندان باعث ایجاد سلامتی روان و شادی اجتماعی می شود و عاملی اساسی برای احساس خوشبختی و موفقیت کودک در سنین کم و بزرگسالی می باشد.احساسی که به خودتان دارید فارغ از اینکه چند ساله هستید، بر رفتار شما تاثیر می گذارد؛ اگر حس خوبی به خود دارید در نتیجه می توانید به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کنید و نسبت به آن ها هم حس خوبی داشته باشید.اعتماد به نفس و حس مثبت و خوبی که هر کودک می تواند به خود داشته باشد، یکی از زیباترین و با ارزش ترین هدیه هایی که هر پدر و مادری می توانند در تمام طول زندگی به فرزند خود بدهند.برای اینکه کودک شما با اعتماد به نفس شده و احساس ارزشمندی داشته باشد، هیچ راه مستقیم و یکتایی وجود ندارد، بلکه برای آن که بتوانید فرزند خود را در این مسیر کمک کنید و نقش موثری ایفا کنید، باید نسبت به یک سری بایدها و نبایدهای اساسی آگاهی پیدا کرده و به آن عمل کنید.اگر شما با فرزند خود به احترام رفتار کنید و به افکار، احساسات و تجربیات کودک خود علاقه و توجه واقعی نشان دهید، قدمی در راه رسیدن به اعتماد به نفس او برداشته اید. پس نمی توانید، اهمیت بالای نقش خود به عنوان والدین را در این مسیر نادیده بگیرید.در این بخش از مشاورانه راه های ایجاد ارتباط سالم و سازگار با کودکان که باعث ایجاد و تقویت حس ارزشمندی در آن ها می شود را معرفی خواهیم کرد. راه هایی برای افزایش و تقویت اعتماد به نفس در فرزندانزمانی را برای گذران وقت با کودک اختصاص دهید.یکی از اصلی ترین راه ها برای اینکه کودک احساس کند که شما برای او ارزش قائل هستید، این است که زمانی را به او اختصاص داده و با او وقت بگذراید و به این کار اهمیت زیادی بدهید.باید راه هایی را برای گذراندن اوقاتِ با هم بودن تان پیدا کنید. این کار باعث ایجاد احترام و حس نزدیکی بین شما و فرزندتان می شود که در نتیجه می توانید نسبت به نیازها و خواسته های او نیز آگاهی پیدا کنید.این زمان را می توانید به پیاده روی، رفتن به پیک نیک کوتاه یا رفتن به جایی که او دوست دارد صرف کنید. اگر در این مواقع فرزند شما احساس راحتی و نزدیکی با شما داشته باشد، مسلما می تواند راحت تر با شما صحبت کند.به کودک خود بگویید که دوستش دارید.کودکان باید حس کنند که برای بزرگسالان خود ارزشمند هستند، در زندگی آن ,اعتماد به نفس,اعتماد به نفس در فرزندان,تقویت اعتماد به نفس ...ادامه مطلب

نکاتی برای والدین فرزندان بیش فعال و اختلال کم که سبب بهبود زندگی آن ها می شود.آیا فرزند شما اختلال کم توجهی و بیش فعالی دارد؟ در این مقاله یاد می گیرید که برای مدیریت رفتار آن ها و مقابله با چالش های رایج اختلال کم توجهی و بیش فعالی چه کار هایی می توانید انجام دهید.کمک به والدین فرزندان بیش فعالکمک به والدین فرزندان بیش فعالزندگی با یک کودک یا نوجوان مبتلا به اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADD) می تواند خسته کننده و حتی طاقت فرسا باشد.اما به عنوان والدین می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا بر چالش‌های روزانه غلبه کند، انرژی خود را به عرصه‌های مثبت هدایت کند و آرامش بیشتری را به خانواده‌تان بیاورید و هر چه زودتر و مداوم‌تر به مشکلات فرزندتان بپردازید، شانس بیشتری برای موفقیت در زندگی خواهد داشت.کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی عموماً دارای نقص هایی در عملکرد اجرایی نیز هستند: توانایی فکر کردن، برنامه ریزی از قبل، سازماندهی، کنترل تکانه ها و تکمیل وظایف.این بدان معناست که شما در فرایندی که فرزندتان به تدریج مهارت های اجرایی خود را به دست می آورد، باید مسئولیت اجرایی را بر عهده بگیرید و راهنمایی های بیشتری ارائه دهید.اگرچه علائم اختلال کم توجهی و بیش فعالی نمی تواند چیزی جز خشم در شما برانگیزد، اما مهم است که به یاد داشته باشید کودکی که شما را نادیده می گیرد، آزار می دهد یا شما را خجالت می‌دهد، عمداً این کارها را انجام نمی دهد.کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی، می‌خواهند ساکت بنشینند، می خواهند اتاق های خود را مرتب و منظم کنند، می‌خواهند هر کاری که والدینشان می‌گویند انجام دهند، اما نمی‌دانند چگونه باید این کارها را انجام دهند.اگر در نظر داشته باشید که بیش فعالی به همان اندازۀ شما کودکتان را هم ناامید می‌کند، عکس‌العمل به روشهای مثبت و حمایتی بسیار آسان تر خواهد بود.با صبر، شفقت و حمایت فراوان، می توانید اختلال کم توجهی و بیش فعالی دوران کودکی را مدیریت کنید و در عین حال از یک خانه پایدار و شاد لذت ببرید.خانواده و والدین فرزندان بیش فعالقبل از اینکه بتوانید فرزند مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی را به طور موفقیت آمیزی کنترل کنید، درک تأثیر علائم فرزندتان بر خانواده به عنوان یک کل ضروری ,فرزندان بیش فعال,بیش فعالی,اختلال کم توجهی ...ادامه مطلب

تنفر از فرزند، علل، نشانه ها و دلایل تنفر از فرزندآیا ممکن است والدین از فرزندشان متنفر شوند و تنفر از فرزند وجود دارد؟تنفر از فرزندوالدین عشق و علاقه بسیاری به فرزندشان دارند اما بعضی از اوقات ممکن است به دلایل مختلف نسبت به فرزندشان احساس تنفر داشته باشند در این حالت احساس گناه به سراغ شان می آید و این مسئله، مشکل را دو چندان می کند.رابطه والدین با فرزند دارای فراز و نشیب های بسیاری می باشد و این کاملا طبیعی است آن چه در این ارتباط اهمیت دارد این است که والدین هیجانات خود را به خوبی بشناسند تا بتوانند با چالش هایی که در مورد فرزندشان به وجود می آید، برخورد مناسبی داشته باشند و بهترین تصمیم را بگیرند.در این شرایط می توانید از مشاور کودک کمک بگیرید، مشاور به شما کمک می کند تا دلایلی که باعث تنفر شما از فرزندتان می شود را به خوبی بشناسید و هم چنین با شیوه تربیت مناسب آشنا شوید تا بتوانید راحت تر با مشکلات مقابله کنید.دلایل تنفر از فرزندتنفر والدین از فرزند به دلایل مختلفی به وجود می آید برخی اوقات والدین با مشکلات درونی و مسائل حل نشده مواجه هستند.همین مسئله ارتباط آن ها را با فرزند خود و دیگران سخت می کند و مشکلاتی را در میان آن ها به وجود می آورد که به طور معمول باعث ایجاد تفاوت می شود. روانشناسان کودک برخی از مسائل و علل زیر بنایی تنفر را موراد زیر اعلام نموده اند.خشم از پدر و مادرخشم از پدر و مادر یا صداقت با والدین | چه راهکاری را انتتخاب کنیمتعارض درونی والدینگاهی اوقات تعارضات درونی حل نشده ای در فرد وجود دارد که والدین به آن ها توجهی نمی کنند و برای حل آن اقداماتی را انجام نمی دهند همین مسئله منجر به واکنش هایی مثل بیزاری از فرزند می شود.مسائل حل نشده باعث می شود تا در فرد احساسات منفی به وجود آید و در مورد فردی که ارتباط نزدیکی با او دارد و به او وابسته است حس تنفر پیدا کند.تعارضات، کشمکش و ناکامی در ارتباط با کودکارتباط والدین با کودک با چالش های بسیاری همراه می باشد برخی از کودکان خلق حساسی دارند و ممکن است رفتارهای نامناسب از خودشان نشان دهند که برای والدین ناراحت کننده باشند، رفتار کودکان ممکن است به دلیل بیماری هایی مانند بیش فعالی و یا اوتیسم باشد.تعارضات، کشمکش و ناکامی در ارتباط با کودکدر این شرایط والدین روش های تربیتی سخت گیرانه ای را برای آن ها در,دلایل تنفر از فرزند,تنفر والدین,تنفر از فرزند ...ادامه مطلب

خصوصیات فرزند اول، بچه اول که باشی ( ۷ ویژگی مهم)خصوصیات فرزند اول باید مورد توجه ویژه قرار بگیرد زیرا با آمدن اولین فرزند همه اعضای خانواده وارد جریان متفاوتی می شوند و به طور طبیعی رفتار والدین تک فرزندی با آن هایی که چند فرزند دارند متفاوت می باشد، والدین همان ابتدا متوجه می شوند که فرزندان نسبت به یکدیگر، رفتارها و خصوصیات مختلفی از خودشان نشان می دهند.در واقع زمانی که فرزند دوم به دنیا می آید، فرزند اول جایگاه خود را به عنوان فرمانروای مطلق خانواده از دست می دهد و آن را با دیگری سهیم می شود در این شرایط خانواده باید شرایطی را ایجاد کند تا تنش و مشکلات در فضای خانواده کاهش یابد و روابط پایدار و صمیمانه ای در میان فرزندان به وجود آید. در ادامه این مقاله به بررسی خصوصیات فرزند اول می پردازیم تا اطلاعات شما در این خصوص افزایش یابد.خصوصیات فرزند اول: نقش در خانوادهتولد فرزند اول، تجربه ای جدید برای والدین می باشد و آن ها ممکن است در تربیت فرزند اول بر اساس قوانین پیش بروند و بسیار سخت گیر باشند و یا به خاطر ذوق و شوقی که برای تولد فرزندشان دارند بسیار سهل گیر باشند و اصول تربیتی را به خوبی ایفا نکنند در نتیجه در تربیت فرزندشان با مشکلاتی رو به رو خواهند شد.پس از این که فرزند دوم به دنیا می آید والدین به خاطر تجربه ای از تربیت فرزند اولشان داشته اند روش تربیتی خود را تغییر می دهند و به صورت دیگری به تربیت فرزند دوم می پردازند، در این حالت فرزند اول مجبور است بی تجربگی و نا پختگی والدین را در تربیت کردن تحمل کند.مفاهیمی در روانشناسی کودک مطرح می شود که به شما کمک می کند تا از اشتباهات رایج تربیتی بپرهیزید و از بهترین روش های تربیتی برای تربیت فرزندان استفاده نمایید.تعادل در تربیت فرزندان اولفرزندان اول در کانون توجه والدین قرار دارند و معمولا تمام خواسته های آن ها توسط والدین برآورده می شود و در فرزند احساس ارزشمندی زیادی به وجود می آید، در صورتی که این روند شکل افراطی و بی رویه ای داشته باشد، فرزندان اول تبدیل به انسان های قدرت طلب، خودخواه و کم تحمل می شوند و آن ها تحمل هیچ گونه بی توجهی ندارند.پس از این که فرزند دوم به دنیا می آید از توجه والدین به آن ها کم می شود و در این صورت فرزند اول، فرزند دوم را مسبب این بی توجهی می داند و در این حالت حسادت فرزند اول شروع می ,خصوصیات فرزند اول,فرزند اول خانواده,تربیت فرزندان اول ...ادامه مطلب

بهترین فاصله سنی بین فرزندان با توجه به علم روانشناسیبهترین فاصله سنی در میان فرزندان چقدر باشد خوب است؟ چه موقع بهتر است تا فرزند دوم به دنیا بیاید؟ طبیعی است سوالات این مدلی در ذهن پدر و مادرها بسیار وجود دارد بسیاری از والدین معتقدند که باید فاصله سنی در میان فرزندان کم باشد تا آن ها با هم بزرگ شوند و عده ای دیگر اعتقاد دارند تا فاصله سنی آن ها باید کمی بیشتر باشد تا در میان شان تنش و مشکلی به وجود نیاید، در این مورد اختلاف نظرهای بسیاری وجود دارد.بسیاری از روانشناسان فاصله سنی ۳ تا ۵ سال را مناسب می دانند زیرا آن ها می گویند در این بازه باید بدن مادر زمان کافی برای کسب آمادگی جسمی و روحی را برای فرزند دوم داشته باشد و کودکان نیز به رشد شناختی نسبی رسیده باشند. اگر در مورد فاصله سنی مناسب آگاهی کاملی داشته باشید می توانید تصمیم های درستی در مورد این موضوع بگیرید، همچنین با کمک مشاوره کودک می توانید در این خصوص اطلاعات کسب کنید.فاصله سنی بین فرزندان، مضرات فاصله سنی کماختلاف سنی فرزندان با یکدیگر از مسائلی است که باید مورد بررسی قرار گیرد اگر فاصله بین زایمان ها کم باشد برای مادر آسیب ها و عوارضی به همراه خواهد داشت در صورتی که مادر کمتر از سه سال از بارداری اول اقدام به بارداری دوم کند در این هنگام احتمال کم خونی در مادر و فرزند بسیار زیاد است.علائم و نشانه های کم خونی تا قبل از بارداری پنهان می ماند و بیشتر در دوران بارداری خودش را نشان می دهد، همچنین احتمال دارد کودک زودتر از زمان طبیعی اش به دنیا بیاید.نوزادانی که فاصله سنی آن ها کمتر از سه سال می باشد دچار مشکلاتی مانند کمبود وزن می شوند و هم چنین اختلالات رفتاری، حرکتی و یادگیری در آن ها افزایش می یابد. بنابراین در صورتی که قصد دارید به بچه دوم فکر کنید بهتر است در این خصوص با روانشناس متخصص کمک بگیرید و در مورد وضعیت خود با او مشورت کنید.تصور اشتباه در مورد فاصله بارداری دو فرزندبرخی گمان می کنند کسانی باید فاصله سه سال را رعایت کنند که فرزند اول آن با سزارین به دنیا آمده باشد   در صورتی که آن ها باید این نکته را در نظر بگیرند که هیچ رابطه ای میان فاصله سنی دو فرزند و نوع زایمان وجود ندارد و مادر نیاز دارد تا میان زایمان هایش فاصله ای باشد تا ویتامین های مورد نیاز بدنش تامین شود و سلامت جنین به خط,فاصله سنی بین فرزندان,فاصله بارداری,فاصله سنی ...ادامه مطلب

مادر عصبی چه جور الگویی برای فرزندش می شودهمه مادران در بسیاری از شرایط از دست فرزندشان عصبی می شوند و کنترلشان را از دست می دهند اما برخی از مادران به عنوان مادر عصبانی شناخته می شوند و همیشه در حال فریاد زدن و ناراضی بودن هستند و زمانی که عصبانی می شوند احساس می کنند که مادر بدی هستند زیرا هیچ کس به اندازه آن ها شادی و خوشحالی فرزندشان را نمی خواهد.عصبی شدن از دست فرزندان امری طبیعی می باشد اما در صورتی که والدین نتوانند عصبانیتشان را کنترل کنند این امر طبیعی نمی باشد و در وهله اول به خودتان آسیب وارد می کند در این صورت شما به عنوان تربیت کنندگان و الگوی کودکانتان بهتر است مهارت های کنترل عصبانیت و حفظ آرامش را یاد بگیرید.مادر عصبانیمادران همیشه دوست دارند که برای فرزندشان محیطی امن و شاد به وجود آورند اما طبیعی است که لحظات خسته کننده و عذاب آور زیادی در دوران فرزندپروری خود تجربه می کنند و در بسیاری از اوقات به مادران عصبانی تبدیل می شوند، برای مثال تصور کنید که هوا سرد است و کودکتان لباس مناسبی نپوشیده است و شما هزار کار نکرده در منزل دارید و در این فکر هستید که سریع کودکتان را به خانه برگردانید و نگران سرما خوردن او هستید در حالی که کودکتان دوست ندارد به خانه برگردد و جیغ و فریاد می زند، در چنین شرایطی خستگی، ناامیدی و عصبانی شدن امری طبیعی می باشد.برای این که خشم خود را در مقابل کودک کنترل کنید به آگاهی، مهارت و تمرین نیاز دارید و قبل از آن باید علت های عصبانی شدن را بشناسید و برای حل آن اقداماتی را انجام دهید.خشم از پدر و مادرخشم از پدر و مادر یا صداقت با والدین | چه راهکاری را انتتخاب کنیمالگوهای ذهنی مادر عصبانیوالدین گاهی اوقات به خاطر ناآگاهی و نداشتن مهارت های برخورد با کودکان، الگوهای ذهنی اشتباهی در ذهنشان وجود دارد که آن ها را پرورش می دهند و بر اساس همان الگوهای ایجاد شده با کودکشان رفتار می کنند،  مادران عصبانی گمان می کنند که در هنگام رو به رو شدن با رفتارهای ناخوشایند کودکان حق دارند که با آن ها عصبی شوند به عنوان مثال می گویند فرزندشان آینه را شکسته است و آن ها حق دارند که سر او داد بزنند.مادرانی که عصبانی هستند در اکثر موارد تلاش هایشان را بی نتیجه می بینند و به همین دلیل همیشه ناراضی هستند و خسته به نظر می رسند به عنوان مثال به فرزندشان م,مادر عصبانی,کنترل عصبانیت,الگوهای ذهنی مادر عصبانی ...ادامه مطلب

پنج مسائل فرزندان در خانواده های طلاق چیست؟   در زمینه طلاق  و فرزندان تحقیقات بسیاری انجام شده است که در این مقاله در مورد عوامل طلاق و پیامدهای آن مطالبی را ذکر می کنیم.   خانواده های طلاق – هیجان ها و تجربه های ذهنی: فرزندانی که در خانواده طلاق هستند به خاطر شرایطی که برای آنها به وجود آمده است نوعی خشم و نفرت نسبت به عواملی که باعث این اتفاق شده است در آن ها به وجود آمده است.   بیشتر خشم و نفرت آن ها به خاطر والد غالب و افراد و اطرافیانی است که در این جدایی موثر بوده اند.   بر اساس نظر مشاوران خشم یک نوع هیجان قوی و نیرومند در انسان است و زمانی در فرد به وجود می آید که شخص احساس کند به نیازها و خواسته ها و اهدافش نرسیده است و به خاطر فرد و افرادی مشکلاتی در راه رسیدن به اهدافش به وجود آمده است.   فرد هنگامی با قضیه طلاق رو به رو می شود بسیار آشفته می شود و نوعی احساس خشم و از دست دادن را تجربه می کنند و چون در این زمان والدین، فرزند را تنها می گذرانند و نسبت به او رفتاری خودخواهانه دارند و حمایت والدین از فرزند کم می شود در این هنگام فرزند نسبت به والدین خشمگین و ناراحت می شود.   بر اساس نظر مشاوران فرزندان هنگامی که طلاق و جدایی والدینشان را می بینند نوعی ترس از رها شدن و تنها شدن در آن ها به وجود می آید و آن ها حس می کنند کسی آن ها را دوست ندارد و بیشتر دغدغه های ذهنی فرد درمورد آینده و رویدادهای بعدی او خواهد بود.   علاوه بر دغدغه های ذهنی مسائل دیگری مانند غم و اندوه و طرد شدن و ترس از تکرار فقدان در این افراد به وجود خواهد آمد و آن ها دچار ترس و اضطراب از دست دادن خواهند شد. نشانه هایی که وقوع طلاق را خبر می دهند نشانه هایی که وقوع طلاق را خبر می دهند تجربه های محیطی: نوجوانان بسیار به امنیت عاطفی و هیجانی نیازمند می باشند، امنیت عاطفی و هیجانی شامل مفاهیمی مانند امنیت، همدلی، پذیرش دیگران می باشد.   نوجوانان برای زندگی به محیطی امن و با آرامش نیازمند هستند اما در بسیاری موارد، خانواده ها نمی توانند محیطی امن را برای فرزندان خود فراهم کنند و عوامل مانند طلاق و تعارض محیط خانه را بی ثبات و ناآرام می کند و مشکلاتی بین والدین و نوجوان به وجود م,خانواده های طلاق,پیامدهای منفی طلاق برای کودک,طلاق,و فرزندان ...ادامه مطلب

طبق نظر مشاوران مراکز روانشناسی : والدین بی توجه چگونه به فرزندان خود آسیب خواهند زد؟   سبک های تربیتی که والدین برای فرزندانشان مورد استفاده قرار می دهند بسیار متفاوت است و بعضی سبک های تربیتی وجود داد که ممکن است کودکان را دچار آسیب کرده و حتی در بزرگسالی نیز ادامه پیدا کند. در ادامه این مقاله انواع والدین را مورد مطالعه قرار می دهیم.   والدین بی توجه و رها ساز والدین به دو صورت می توانند به فرزندان خود توجه نداشته باشند و او را رها کنند مثلا ممکن است او را در خانه تنها بگذارند و یا ساعت ها در ماشین منتظرش بگذارند و به او توجه نکنند.   یا والدین ممکن است از یکدیگر جدا شوند و طلاق بگیرند، در این صورت دیگر به دیدن فرزند خود نمی آیند و از لحاظ هیجانی در دسترس فرزندان خود نیستند و نمی توانند به فرزند خود توجه و محبت کافی را داشته باشند، در این هنگام فرزندشان از توجه و محبت و تشویق محروم خواهند ماند.   بر اساس نظر روانشناسان نباید با کودک رفتارهایی مانند بی اعتنایی و بی توجهی انجام گیرد، در این صورت کودک فکر می کند که ایراد و مشکلاتی دارد، دوست داشتنی نیست و به همین دلیل به او توجه و محبت نمی شود.   بسیاری از والدین ممکن است پیش کودک شان باشند ولی به دلیل سرگرم شدن با الکل، دارو، کتاب، خواب و تلویزیون به کودک خود توجه نمی کنند و بیشتر به وسایل پناه می برند، آن ها به این شکل فرزندان خود را رها کرده، به فرزندشان توجهی ندارند و از لحاظ هیجانی در اختیار فرزندشان نیستند.   همچنین بسیاری از پدرها هستند که هنگامی که در خانه اند به فرزندشان توجه نمی کنند و کاری به کار کودک ندارند آن ها در خانه حضور فیزیکی دارند ولی فعال نیستند و با کودک خود به صحبت یا بازی نمی پردازند.   خانواده های طلاق پنج مسائل فرزندان در خانواده های طلاق چیست؟ احساس مالکیت نسبت به فرزند  بسیاری از والدین هستند که به فرزندشان تسلط و کنترل کاملی دارند، آن ها فرزندشان را به طور کامل کنترل می کنند و از نظر هیجانی او را تحت نفوذ خودشان قرار می دهند.   مادرانی که نسبت به فرزندشان احساس مالکیت می کنند از همان لحظه طفولت و کودکی دست به کنترل کودک خود می زنند. به طور مثال مادر کودک را به خود می چسباند و فقط ,والدین بی توجه و رها ساز,والدین کنترل کننده,وابستگی پدر به فرزند ...ادامه مطلب

خیانت به معنای برقراری نوعی از رابطه ی عاطفی، جنسی و با فردی جز همسر است که به صورت مخفیانه انجام می گیرد . آگاهی از آن می تواند طرف مقابل را دچار علایم جسمانی و روانی قابل توجهی از جمله بی قراری، خشم، ناراحتی، تپش قلب، مشکلات خواب، اضطراب، افسردگی و پوچی کند. وقوع خیانت و آگاه شدن از آن نه تنها روابط زوجین را مخدوش می کند بلکه می تواند پایه های اساسی اعتماد و احسس امنیت در کودکان را نیز به شدت تخریب کند. تاثیر خیانت والدین بر کودک این مساله می تواند با توجه به سن فرزند تاثیرات متفاوتی را ایجاد کند. به عنوان مثال فرزندان تا قبل از تجربه ی بلوغ، ممکن است به شدت در خود فرو رفته و یا پرخاشگر شوند. بی اشتهایی، بدغذایی، افت تحصیلی، کج خلقی، ناخن جویدن، شب ادراری و کابوس های شبانه از جمله دیگر علایمی است که این کودکان از خود بروز می دهند. ممکن است کودک علایمی از جمله بی اشتهایی عصبی و یا بیماری های روان تنی را نیز بروز دهد. همچنین نوجوانان نیز در این شرایط واکنش های توام با پرخاشگری و مشکلات متعدد سازگاری را بروز می دهند و گیج و آشفته می شوند. دعوای خانوادگی کارهایی که در دعوای خانوادگی باید انجام دهیم 0 دیدگاه/آوریل 16, 2021 ادامه مطلب نواجوانان و ایجاد بحران های اخلاقی می توان گفت مهم ترین مساله ی قابل طرح برای زندگی یک نوجوان، هویت یابی است. نوجوانانی که از روابط خیانت آمیز والدین آگاه می شوند غالبا در زمینه ی شکل دادن به هویت مطلوب با مشکلات متعددی مواجه می شوند. این گروه از نوجوانان روابط صمیمانه را سرشار از ناامنی و بی اعتمادی دانسته و بر اساس همین ادراک، پیش نویس روابط آینده ی خود را نیز ترسیم می کنند. بر اساس مطالعات، این گروه از نوجوانان با احتمال بیشتری ممکن است دست به بزهکاری و رفتارهای پرخاشگرانه بزنند و بیشتر از سایر همسالان خود در معرض بحران های اخلاقی قرار دارند. طوفان خشم فرزندان از طریق خیانت راه اندازی می شود. آگاهی فرزندان از خیانت والدین می تواند منجر به تجربه ی بالاترین سطوح خشم در فرزندان شود. منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-خیانت والدین بر فرزندان چه تاثیری دارد؟   ,تاثیر خیانت والدین بر کودک,خیانت والدین,خیانت والدین بر فرزندان ...ادامه مطلب

فرزندخواندگی فرزندخواندگی به معنای بر عهده گرفتن و سرپرستی یک یا چند کودک است که رابطه زیستی با والدین ندارند. وقتی صحبت از فرزندخواندگی می‌شود ممکن است شما به این موضوع فکر کنید که زن و مرد دچار مشکلات باروری هستند و به همین دلیل رو به فرزندخواندگی آورده اند. قطعاً در این راه نگرانی‌هایی برای افراد پیش می آید و سوالاتی در ذهن آن ها ایجاد می شود. جدا از بحث های حقوقی، پدرو مادر به این فکر می کنند چگونه فرزند خود را تربیت کنند. در واقع مشغولیت ذهنی آن ها شامل مسائل تربیتی و روان شناختی می شود. فرزندخواندگی – شباهت فرزندخوانده به والدین دانشمندان ثابت کرده اند که شخصیت و رفتار افراد به دلیل ارتباطی است که محیط و ژنتیک دارند و شخصیت افراد از همان سنین پایین شکل می گیرد برای همین است که فرزند خوانده به والدین شبیه می شوند. در برخی از مسائل مانند ویژگی های ظاهری به نقش پررنگ وراثت پی می بریم. در برخی از ویژگی‌های روانی هم ممکن است نقش عوامل ژنتیکی بسیار قوی بوده و پیش بینی کننده رفتارهای آینده باشند. پژوهش ها ثابت کرده اند که کودکان درسنین پایین بیشتر شبیه والدین ناتنی خود رفتار می کنند، این مسئله می‌تواند به خاطر محیطی باشد که در آن تربیت می‌شوند. اما در طول زمان هر چه سن کودک بالاتر می‌رود رفتار آن ها بیش تر تحت تاثیر ژنتیک قرار می گیرد و در سنین بزرگسالی به بیشتر شبیه والدین تنی خود می‌شوند. نقش خانواده در شکل گیری شخصیت و رفتار افراد غیر قابل انکار است، همچنین طبق تحقیقات انجام شده بسیاری از اختلالات شخصیت و بیماری‌هایی مثل اختلال اضطرابی تحت تاثیر محیط و تربیت فرزندان است. بسیاری از والدین دوست دارند فرزندی که نگهداری از آن را بر عهده می گیرند شبیه خودشان باشد، اما اگر شیپوه های درست تربیتی را برعهده بگیرند می توانند به هدف خود برسند.  نیازهای کودک فرزند خوانده فرزند خوانده ها هم مانند سایر کودکان نیازهایی دارند. هر کودکی نیاز دارد که به نیازهای اولیه او مثل خوراک، پوشاک، مسکن، اعتماد و احترام پاسخ داده شود. هرکودک متناسب با زمانی که وارد خانواده شما می شود ممکن است در مورد فرزند خواندگی خود اطلاعاتی داشته و یا نداشته باشد. کودکانی که در سنین نوجوانی وارد خانواده ناتنی خو,فرزندخواندگی,نیازهای کودک فرزند خوانده,مشکلات فرزندخواندگی ...ادامه مطلب

اثرات مشاجره های خانوادگی بر روی فرزندان چیست؟ مشاهده خشونت و کتک کاری والدین برای کودکان بسیار دردناک است، این اتفاق جزو دردناک ترین مواردی است که کودک می تواند تجربه کند. بر اساس نظر روانشناسان و مشاوران، پدر و مادر تا پنج سالگی باید از هر گونه بحث و دعوا در مقابل فرزندان خود خودداری کنند. وقتی اختلافی بین پدر و مادر به وجود می آید، باید با حفظ آرامش و خونسردی نظرات و اعتراض خود را نسبت به یکدیگر بیان کنند. تا با صحبت کردن و گفت و گو به طور منطقی به توافق برسند. در این صورت کودک شرایط را آرم می بیند و دچار استرس نخواهد شد. این کار باعث می شود تا کودک این نوع رفتار را از پدر و مادر یاد بگیرید و بیاموزد که در این شرایط چطور با قضیه برخورد کند هیچ وقت نظرات یکدیگر را به تمسخر نگیرید، بااین کار کودک می فهمد که افراد می توانند نظرهای مختلفی داشته باشند، اما باید با احترام و منطق با آن ها برخورد کرد. مشاجره های خانوادگی چه اثری بر کودکان دارد؟ مشاجره های خانوادگی و اختلاف میان والدین، اثرات روانی زیادی بر روی کودک می گذارد. بخاطر داشته باشید که کودک شما همه چیز را به خاطر می سپارد، بنابراین از تاثیر رفتار خود غافل نباشید. مهم ترین اثرات روانی مشاجره های خانوادگی شامل موارد زیر می باشد: اختلال در خواب مشکل در یادگیری و توجه کاهش انگیزه تحریک پذیری اضطراب ترس احساس عدم امنیت روانی اختلال در برقراری ارتباط افسردگی بر اساس نظر مشاوران، کودکان نباید متوجه اختلاف پدر و مادر شوند و تا جایی که امکان دارد والدین باید کودکان را دور از اختلافات زناشویی قرار دهند . اگر کودک متوجه اختلافات شود، شروع به سوال پرسیدن می کند. در این حالت باید به صورت ساده و کلی برای کودکان عامل اختلاف توضیح داده شود و کودک نباید احساس ناامنی و نگرانی داشته باشد. والدین باید خیال فرزندشان را در مورد حل شدن اختلافات راحت کنند و به هیچ وجه نباید در مورد اختلاف ها و جروبحث ها با فرزندشان درد و دل کنند. منبع:  مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-اثرات مشاجره های خانوادگی بر روی فرزندان چیست؟   ,اثرات مشاجره های خانوادگی بر روی فرزندان,مشکلات زناشویی,مشاجره های خانوادگی ...ادامه مطلب

پوشش والدین در حضور فرزندان چگونه باشد؟ تاثیر پوشش نامناسب والدین در خانه بر فرزندان به چه اندازه است؟ بسیاری از والدین نمی دانند که چطور باید در حضور فرزندانشان لباس بپوشند و برایشان سوال است که پوشش آن ها در مقابل فرزندان باید چگونه باشد؟ به طور طبیعی والدین می خواهند در منزل لباس راحتی بپوشند اما آن ها نگران هستند که پوشش آن ها باید چگونه باشد و  تا چه حد می توانند در مقابل فرزندان راحت باشند و چه حد و مرزهایی را باید رعایت کنند. والدین باید به گونه ای لباس بپوشند که به فرزندانشان آسیبی وارد نشود، والدین باید تا حد معقول از لباس های مناسب استفاده کنند. والدین در مورد لباس پوشیدن نظرهای متفاوتی دارند عده ای از آن ها معتقدند که در مقابل فرزند و در خانه باید آزادانه لباس بپوشند تا فرزندانشان نسبت به جنس مخالف کنجکاوی کمتری کنند و زیاد نسبت به جنس مخالف حساس نشوند. بسیاری دیگر معتقدند که پوشش آزاد و بی قید و بند باعث بلوغ زودرس می شود و چشم و گوش بچه را باز می کند و برای او تاثیرات مخربی دارد. در این مقاله پوشش والدین در مقابل فرزندان را مورد بررسی قرار می دهیم و به نکات مهمی اشاره می کنیم. والدین می تواند راهکارهای تربیتی و کاربردی را از طریق مشاوران کودک فرا بگیرند. پوشش والدین در حضور فرزندان، سوالات کودکان کودکان بسیار کنجکاو هستند و درمورد چیزهایی که می بینند سوالات زیادی در ذهنشان ایجاد می شود. کودکان به طور طبیعی با اعضای بدن خود آشنا می شوند و هنگامی بزرگتر شدند متوجه بدن پدر و مادر و دیگر اعضای خانواده می شوند. اولین محیطی که با مسائل مختلف رو به رو می شوند و می خواهند مسائل انسانی را به خوبی درک کنند محیط خانواده می باشد. کودکان وقتی چیزی را تجربه می کنند سوالاتی برای آن ها به وجود می آید که پاسخ آن را از بزرگترها می خواهند. مثلا حمام کردن ، لباس پوشیدن ، پوشاندن اندام های خصوصی ، دیدن لباس های زیر پدر و مادر و … سوالاتی را در ذهن کودک به وجود می آورد. کودک به تفاوت جنسی زن و مرد پی می برد و زمانی که شروع به حرف زدن کرد شاید در مورد تفاوت جنسی زن و مرد سوالاتی را بپرسد. کودکان از رفتار و لباس پوشیدن والدین چیزهای زیادی را متوجه می شوند، مثلا آن ها از پوشش والدین مفهوم حریم خصوصی و نزدیکی و دوری آدم ,پوشش والدین در حضور فرزندان,پوشش والدین,تاثیر پوشش نامناسب والدین ...ادامه مطلب