وبلاگ روانشناس نوروفیدبک و علوم شناختی

سبک های فرزندپروری را بررسی کنید این کار می تواند به شما در تصمیم گیری در مورد مراقبت و پرورش از کودک شما کمک کند. برای یافتن روشی که مناسب شما باشد می توانید باید تحقیق کنید.سبک‌های فرزندپروری برجسته‌ای که وجود دارد مانند هم نیستند ولی بسیاری از آن ها با هم همپوشانی دارند. با این حال روش های دیگر کاملا متفاوت هستند. ما چهار مورد از سبک‌های رایج‌تر را انتخاب کرده‌ایم و آن ها را با جزئیات بررسی کرده‌ایم.تعریف سبک فرزند پروریسبک‌های فرزندپروری به شیوه‌ای اطلاق می‌شود که والدین فرزندان خود را تربیت می‌کنند. این می تواند به سطح انتظارات والدین،  توجه به قوانین و غیره و همچنین سبک نظم و انضباط والدین برای اعمال انتظارات خود اشاره داشته باشد.فروید باور داشت که رابطه اولیه مادر و کودک نمونه اولیه همه روابط کودک در آینده است. به عنوان مثال، در نظریه رشد روانی-جنسی، فروید بر روابط والدین و بعدها آسیب شناسی روانی تأکید ویژه ای داشت و همه این ها نشان دهنده اهمیت سبک های فرزند پروری می باشد. بنابراین حتما با توجه به این مقاله در مورد سبک های فرزندپروری خود تصمیم بگیرید.نظریه سبک های فرزندپروریبا کاوش در مقالات ما می توانید کشف کنید که چه چیزی برای شما مفید و مهم است. به احتمال زیاد، پس از بررسی نظریه سبک های فرزندپروری، متوجه خواهید شد که برخی از آن ها با سبک تفکر شما سازش بیش تری دارند.هر نوزادی متفاوت است، بنابراین آنچه برای یک نوزاد مفید می باشد ممکن است برای دیگری جواب ندهد و همانطور که آن ها و شما رشد می کنید و یاد می گیرید، ممکن است متوجه شوید که ایده ها و تئوری هایی که داشتید تغییر می کند. بنابراین به سبک‌های فرزندپروری نگاه منعطفی داشته باشید.سبک های فرزندپروری  ۱.الگوی رهبری کودکاندر الگوی تعلق والدینی (attachment parenting) رویکرد فرزندپروری کاملاً تحت رهبری کودک قرار دارد و به طور کلی شامل تغذیه در صورت نیاز، پاسخگویی به موقع به گریه های او و یک جا خوابیدن با او در شب است. ایده اصلی این روش این بود که دلبستگی ایمن میان والد-کودک راه را برای استقلال و روابط امن آن ها در بزرگسالی هموار می کند.نوزادان زمانی بهترین رشد را دارند که احساسات آن ها جدی گرفته شده و به آن ها پاسخ داده شود. اما ممکن است والدی,فرزند پروری,فرزندپروری مثبت,سبک فرزند پروری ...ادامه مطلب

رفتار با فرزند نوجوان تکنیک های خاص خود را دارد، داشتن فرزند نوجوان می تواند یکی از دردسرهای عجیب و غریب در زندگی هر پدر و مادری باشد.در دوره نوجوانی شما با فرزندی روبه رو هستید که تا چند روز پیش سر به راه و حرف شنوا بود ولی اکنون به فردی سرکش و گستاخ تبدیل شده است که انتظارات نابجایی دارد و امان تان را بریده است.جالب است بدانید که این توصیف شکایت رایج بسیاری از پدر و مادر هاست و خبر از آن می دهد که دوران نوجوانی با ویژگی های مشخص می شود که نیاز به شناخت بیشتری دارند.رفتار با فرزند نوجوانبه عنوان والدین بیش از هر چیز نیازمند آن هستید تا فرزند نوجوان تان را بیشتر بشناسید و بتوانید دنیا را از زوایه ی دید او مشاهده کنید.استفاده از تکنیک های ارتباط با نوجوان به شما کمک می کند تا بتوانید ارتباط بهتری را شکل دهید و مدیریت رفتار با فرزند نوجوان را بیش از پیش به دست بگیرید.۱‍. در ارتباط با نوجوان نیمه پر لیوان را ببینید.این روزها بیشتر روابط والدین و نوجوانان تلاش برای تصحیح رفتارهای اشتباه نوجوان است. آن ها مدام توصیه می کنند نوجوانان شان بیشتر درس بخوانند یا تلاش می کنند عادت های به گمان خودشان اشتباه نوجوان ها را عوض کنند.به زبان دیگر پدر و مادرها در ارتباط با نوجوان همیشه نیمه خالی لیوان را می بینند؛ مثلا شکست ها، نمرات بد، دوستان بد و بدرفتاری ها. در حالی که در کنار این موضوعات موفقیت ها و کارهای خوب نوجوان به راحتی نادیده گرفته می شود. دختربچه کارنامه اش را با کلی ذوق به مادر نشان می دهد و خوشحال است نمرات قابل قبول و خوبی دارد اما مادر به محض دیدن کارنامه به او می گوید« واقعا خجالت نکشیدی ادبیات به این آسانی نمره ات ۱۷ شده مگه از ریاضی سخت  تر بود یادته شب امتحان چند بار گفتم برو بخون گفتی بلدم اگه بلد بودی که الان نمره ات باید ۲۰ می شد»چنین بازخورد های نا مهربانانه ای می تواند همه ی تلاش او برای امتحانات را زیر سوال ببرد و باعث شود نوجوان احساس کند که «هیچ کس مرا درک نمی کند.»۲. از من استفاده کنید.پیام هایی که با کلمه ی «تو» شروع می شوند، می توانند نوجوان را سرکوب کنند.تو باید خجالت بکشی، این کار را متوقف کن، باید بهتر درس بخوانی، تو باید بهتر از این باشی و…این ها نمونه ای از جملاتی هستند که پیامی توام با سرکوب و آ,رفتار با فرزندان نوجوان,رفتار با نوجوان,تکنیک های ارتباط با نوجوان ...ادامه مطلب

ازدواج امری بسیار مهم و اساسی در زندگی می باشد، به دلیل شرایط ممکن است برخی از افراد ارتباط تلفنی با همسر آینده خود داشته باشند. در این مقاله سوالات پشت تلفن خواستگاری فراهم شده است. البته فراموش نکنید تا زمانی که با همسر آینده خود وقت نگذارید و از مشاور کمک نگیرید نمی توانید به شناخت کافی دست پیدا کنید.سوالات جلسه اول آشناییهمان طور که بیان شد سوالات پشت تلفن خواستگاری اهمیت بالایی دارند و باید با دقت پرسیده شوند. در انتهای مطلب نکاتی در مورد نحوه پرسش سوالات آورده شده است که می تواند به شما در پرسیدن سوالات زیر کمک کند.1. معرفی کلی هر دو طرف (شغل، مدرک تحصیلی، تعداد خواهر و برادر و موارد دیگر)2. انتظارات شما از ازدواج چیست؟3.  اهداف شما در زندگی چیست؟ برنامه های بلند مدت و کوتاه مدت.4.  رابطه شما با خانواده تان چگونه است؟5. انتظار دارید رابطه همسرتان با خانواده تان چگونه باشد؟6. چه تعداد دوست صمیمی دارید؟ 7. بر چه معیاری دوست های خود را انتخاب کرده اید؟8. چرا آن ها دوستان شما هستند؟9.  رابطه شما با آن ها بعد از ازدواج چگونه خواهد بود؟پیشنهاد مشاور: سوالات مادر داماد در جلسه خواستگاری که هر عروسی باید بداند10. دوست دارید همسرتان چه نوع رابطه ای با دوستانتان داشته باشد؟11. تعطیلات خود را چگونه می گذرانید؟12.به چه کارهایی علاقه دارید؟ 13. در تصمیم گیری با دیگران مشورت می کنید؟14.  چگونه خشم را ابراز می کنید؟15. در مورد کار زنان چه احساسی دارید؟ 16. آیا با کار همسر خود پس از ازدواج مخالف هستید؟17. آیا قصد ادامه تحصیل دارید؟سوالات معیارهای ازدواج18. دلیل شما برای ازدواج چیست؟ 19. آیا خود را فردی سنتی می دانید؟20. نظرتان در مورد سنت های خانوادگی چیست؟21. آیا می خواهید بچه دار شوید (چندتا)؟22. اهداف شغلی شما چیست؟23. آیا تصمیم دارید کار خود را تغییر دهید؟24. رابطه شما با والدینتان چگونه است؟25.  درونگرا هستید یا برونگرا؟26. نظر شما در مورد دین و ایمان چیست؟27. آیا خود را فرد مذهبی می دانید؟28. در ارتباط با جنس مخالف چه رفتاری دارید؟29. دوست دارید همسرتان با جنس مخالف چه رفتاری داشته باشد؟30. دردناک ترین اتفاقی که تا به حال با آن روبرو شده اید چه بوده است؟31.  نظرتان در مورد تقسیم وظایف خانه چیست؟32. آیا مطالعه را دوس,معیارهای ازدواج,سوالات خواستگاری,خواستگاری ...ادامه مطلب

شباهت فرزندان با پدر و مادر و تاثیر آن در ازدواجشباهت فرزند با پدر و مادر چقدر حقیقت دارد؟ شباهت میان این دو چقدر بر ازدواج موثر است. نظر روانشناسان در مورد این موضوع متفاوت است برخی از آن ها می گویند که رفتار فرزندان و ویژگی های شخصیتی شان کاملا می تواند با والدین فرق کند و فرزندان نباید بر اساس خانواده و والدین شان مورد قضاوت قرار گیرند،اما برخی دیگر معتقدند با بررسی رفتار والدین می توان در مورد انتخاب برای ازدواج فرزندان تصمیم گرفت و فرزندان شباهت قابل توجهی به والدین شان دارند.در صورتی که در مورد این موضوع سوالاتی دارید، این مقاله را از دست ندهید زیرا به بررسی مسائل اساسی و مهم این موضوع پرداخته است. هم چنین می توانید با استفاده از مشاوره ازدواج شباهت فرزندان با پدر و مادر را بررسی کرده و از انتخاب خود برای ازدواج مطمئن تر شوید.شباهت فرزندان با پدر و مادر و تاثیر آن در ازدواج همیشه حقیقت دارد؟دلایل بسیاری منجر به شباهت فرزندان به پدر و مادر می شود، یکی از این آن ها سبک تربیتی می باشد زیرا سبک تربیتی والدین متناسب با رفتار آن ها با فرزندشان می باشد بنابراین این سبک تربیتی به طور مستقیم بر خلق و خو و رفتار فرزندان اثر می گذارد.به عنوان مثال والدینی که افراد آسان گیری هستند در هنگام تربیت فرزندشان، فشار زیادی به او وارد نمی کنند و کنترل کمتری بر روی او دارند در نتیجه در فرزندشان شخصیت آسان گیری شکل می گیرد و او هم مانند والدینش زندگی را سخت نمی گیرد.نقش مادر در تربیت فرزندان از اهمیت بسیاری برخوردار است و در همین زمینه باید شباهت فرزندان با پدر و مادر مورد توجه قرار گیرد.توجه داشته باشید که تربیت والدین و خصوصیات آن ها تنها فاکتور تعیین کننده در ویژگی افراد نمی باشد زیرا هر فرد ویژگی های منحصر به فرد خودش را دارد و با آن به دنیا می آید. این فرد در طول زندگی با موقعیت مختلف و متفاوتی رو به رو شود و در محیط هایی قرار گیرد که تجربیات او باعث شود ویژگی هایی متفاوتی در او شکل گیرد.آن چه در مورد این موضوع اهمیت دارد این است که انعطاف پذیر باشید و بدانید که شباهت فرزندان به والدین صددرصد نمی باشد.اما در عین حال نمی توان نقش تربیت خانواده را نادیده گرفت زیرا کم و بیش بر روی رفتار فرزندان تاثیر می گذارد علاوه بر این برخی از ویژگی ها ژنتیکی که از والدین به ارث رسیده است نیز ,ازدواج,شباهت فرزندان به والدین,شباهت فرزندان با پدر و مادر ...ادامه مطلب

چگونه اعتماد به نفس فرزندمان را افزایش دهیم؟اعتماد به نفس در فرزندان باعث ایجاد سلامتی روان و شادی اجتماعی می شود و عاملی اساسی برای احساس خوشبختی و موفقیت کودک در سنین کم و بزرگسالی می باشد.احساسی که به خودتان دارید فارغ از اینکه چند ساله هستید، بر رفتار شما تاثیر می گذارد؛ اگر حس خوبی به خود دارید در نتیجه می توانید به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کنید و نسبت به آن ها هم حس خوبی داشته باشید.اعتماد به نفس و حس مثبت و خوبی که هر کودک می تواند به خود داشته باشد، یکی از زیباترین و با ارزش ترین هدیه هایی که هر پدر و مادری می توانند در تمام طول زندگی به فرزند خود بدهند.برای اینکه کودک شما با اعتماد به نفس شده و احساس ارزشمندی داشته باشد، هیچ راه مستقیم و یکتایی وجود ندارد، بلکه برای آن که بتوانید فرزند خود را در این مسیر کمک کنید و نقش موثری ایفا کنید، باید نسبت به یک سری بایدها و نبایدهای اساسی آگاهی پیدا کرده و به آن عمل کنید.اگر شما با فرزند خود به احترام رفتار کنید و به افکار، احساسات و تجربیات کودک خود علاقه و توجه واقعی نشان دهید، قدمی در راه رسیدن به اعتماد به نفس او برداشته اید. پس نمی توانید، اهمیت بالای نقش خود به عنوان والدین را در این مسیر نادیده بگیرید.در این بخش از مشاورانه راه های ایجاد ارتباط سالم و سازگار با کودکان که باعث ایجاد و تقویت حس ارزشمندی در آن ها می شود را معرفی خواهیم کرد. راه هایی برای افزایش و تقویت اعتماد به نفس در فرزندانزمانی را برای گذران وقت با کودک اختصاص دهید.یکی از اصلی ترین راه ها برای اینکه کودک احساس کند که شما برای او ارزش قائل هستید، این است که زمانی را به او اختصاص داده و با او وقت بگذراید و به این کار اهمیت زیادی بدهید.باید راه هایی را برای گذراندن اوقاتِ با هم بودن تان پیدا کنید. این کار باعث ایجاد احترام و حس نزدیکی بین شما و فرزندتان می شود که در نتیجه می توانید نسبت به نیازها و خواسته های او نیز آگاهی پیدا کنید.این زمان را می توانید به پیاده روی، رفتن به پیک نیک کوتاه یا رفتن به جایی که او دوست دارد صرف کنید. اگر در این مواقع فرزند شما احساس راحتی و نزدیکی با شما داشته باشد، مسلما می تواند راحت تر با شما صحبت کند.به کودک خود بگویید که دوستش دارید.کودکان باید حس کنند که برای بزرگسالان خود ارزشمند هستند، در زندگی آن ,اعتماد به نفس,اعتماد به نفس در فرزندان,تقویت اعتماد به نفس ...ادامه مطلب

نکاتی برای والدین فرزندان بیش فعال و اختلال کم که سبب بهبود زندگی آن ها می شود.آیا فرزند شما اختلال کم توجهی و بیش فعالی دارد؟ در این مقاله یاد می گیرید که برای مدیریت رفتار آن ها و مقابله با چالش های رایج اختلال کم توجهی و بیش فعالی چه کار هایی می توانید انجام دهید.کمک به والدین فرزندان بیش فعالکمک به والدین فرزندان بیش فعالزندگی با یک کودک یا نوجوان مبتلا به اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADD) می تواند خسته کننده و حتی طاقت فرسا باشد.اما به عنوان والدین می‌توانید به فرزندتان کمک کنید تا بر چالش‌های روزانه غلبه کند، انرژی خود را به عرصه‌های مثبت هدایت کند و آرامش بیشتری را به خانواده‌تان بیاورید و هر چه زودتر و مداوم‌تر به مشکلات فرزندتان بپردازید، شانس بیشتری برای موفقیت در زندگی خواهد داشت.کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی عموماً دارای نقص هایی در عملکرد اجرایی نیز هستند: توانایی فکر کردن، برنامه ریزی از قبل، سازماندهی، کنترل تکانه ها و تکمیل وظایف.این بدان معناست که شما در فرایندی که فرزندتان به تدریج مهارت های اجرایی خود را به دست می آورد، باید مسئولیت اجرایی را بر عهده بگیرید و راهنمایی های بیشتری ارائه دهید.اگرچه علائم اختلال کم توجهی و بیش فعالی نمی تواند چیزی جز خشم در شما برانگیزد، اما مهم است که به یاد داشته باشید کودکی که شما را نادیده می گیرد، آزار می دهد یا شما را خجالت می‌دهد، عمداً این کارها را انجام نمی دهد.کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی، می‌خواهند ساکت بنشینند، می خواهند اتاق های خود را مرتب و منظم کنند، می‌خواهند هر کاری که والدینشان می‌گویند انجام دهند، اما نمی‌دانند چگونه باید این کارها را انجام دهند.اگر در نظر داشته باشید که بیش فعالی به همان اندازۀ شما کودکتان را هم ناامید می‌کند، عکس‌العمل به روشهای مثبت و حمایتی بسیار آسان تر خواهد بود.با صبر، شفقت و حمایت فراوان، می توانید اختلال کم توجهی و بیش فعالی دوران کودکی را مدیریت کنید و در عین حال از یک خانه پایدار و شاد لذت ببرید.خانواده و والدین فرزندان بیش فعالقبل از اینکه بتوانید فرزند مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی را به طور موفقیت آمیزی کنترل کنید، درک تأثیر علائم فرزندتان بر خانواده به عنوان یک کل ضروری ,فرزندان بیش فعال,بیش فعالی,اختلال کم توجهی ...ادامه مطلب

تنفر از فرزند، علل، نشانه ها و دلایل تنفر از فرزندآیا ممکن است والدین از فرزندشان متنفر شوند و تنفر از فرزند وجود دارد؟تنفر از فرزندوالدین عشق و علاقه بسیاری به فرزندشان دارند اما بعضی از اوقات ممکن است به دلایل مختلف نسبت به فرزندشان احساس تنفر داشته باشند در این حالت احساس گناه به سراغ شان می آید و این مسئله، مشکل را دو چندان می کند.رابطه والدین با فرزند دارای فراز و نشیب های بسیاری می باشد و این کاملا طبیعی است آن چه در این ارتباط اهمیت دارد این است که والدین هیجانات خود را به خوبی بشناسند تا بتوانند با چالش هایی که در مورد فرزندشان به وجود می آید، برخورد مناسبی داشته باشند و بهترین تصمیم را بگیرند.در این شرایط می توانید از مشاور کودک کمک بگیرید، مشاور به شما کمک می کند تا دلایلی که باعث تنفر شما از فرزندتان می شود را به خوبی بشناسید و هم چنین با شیوه تربیت مناسب آشنا شوید تا بتوانید راحت تر با مشکلات مقابله کنید.دلایل تنفر از فرزندتنفر والدین از فرزند به دلایل مختلفی به وجود می آید برخی اوقات والدین با مشکلات درونی و مسائل حل نشده مواجه هستند.همین مسئله ارتباط آن ها را با فرزند خود و دیگران سخت می کند و مشکلاتی را در میان آن ها به وجود می آورد که به طور معمول باعث ایجاد تفاوت می شود. روانشناسان کودک برخی از مسائل و علل زیر بنایی تنفر را موراد زیر اعلام نموده اند.خشم از پدر و مادرخشم از پدر و مادر یا صداقت با والدین | چه راهکاری را انتتخاب کنیمتعارض درونی والدینگاهی اوقات تعارضات درونی حل نشده ای در فرد وجود دارد که والدین به آن ها توجهی نمی کنند و برای حل آن اقداماتی را انجام نمی دهند همین مسئله منجر به واکنش هایی مثل بیزاری از فرزند می شود.مسائل حل نشده باعث می شود تا در فرد احساسات منفی به وجود آید و در مورد فردی که ارتباط نزدیکی با او دارد و به او وابسته است حس تنفر پیدا کند.تعارضات، کشمکش و ناکامی در ارتباط با کودکارتباط والدین با کودک با چالش های بسیاری همراه می باشد برخی از کودکان خلق حساسی دارند و ممکن است رفتارهای نامناسب از خودشان نشان دهند که برای والدین ناراحت کننده باشند، رفتار کودکان ممکن است به دلیل بیماری هایی مانند بیش فعالی و یا اوتیسم باشد.تعارضات، کشمکش و ناکامی در ارتباط با کودکدر این شرایط والدین روش های تربیتی سخت گیرانه ای را برای آن ها در,دلایل تنفر از فرزند,تنفر والدین,تنفر از فرزند ...ادامه مطلب

مخالفت خانواده پسر با ازدواج و راه حل آنمخالفت خانواده پسر با ازدواج مسئله است که بسیاری از زوجین با آن رو به رو می شوند، ممکن است شما با شرایطی مواجه شوید که دختری را برای ازدواج انتخاب می کنید اما خانواده با انتخاب شما  مخالف باشند، در این حالت تنش های میان شما و خانواده تان به وجود می آید که می تواند باعث درگیری میان شما شود.بسیاری از خانواده به دلیل عدم اعتماد به انتخاب شما، مخالف ازدواج تان هستند، آن ها گمان می کنند که انتخاب همسر باید توسط خودشان انجام شود زیرا آن ها با تجربه تر هستند.در صورتی که از انگیزه ازدواج تان مطمئن هستید بهترین راه این است که به صورت منطقی با خانواده تان صحبت کنید، هم چنین می توانید از مشاوره قبل از ازدواج کمک بگیرید تا در این زمینه شما را یاری کند تا بتوانید ازدواج موفقی داشته باشید و نگرانی های خانواده تان کاهش یابد.دلایل مخالفت خانواده پسر با ازدواج اومخالفت خانواده با ازدواج پسرشان دلایل مختلفی دارد، والدین تصور می کنند که خودشان می توانند دختر بهتری را برای فرزندشان انتخاب کنند و مصلحت فرزندشان را بهتر می دانند. پدر و مادر فکر می کنند که هنوز فرزندشان به بلوغ عاطفی و فکری کافی برای ازدواج نرسیده اند و نمی توانند انتخاب درستی داشته باشند.نارضایتی از دختر منتخب پسربرخی از خانواده ها اساسا با دختری که پسرشان برای ازدواج انتخاب کرده است مخالف می باشند و آن ها گمان می کنند که خودشان باید برای او، همسری را انتخاب کنند. در حقیقت این خانواده ها به مشورت دادن پسرشان و عدم تائید  دختری که او بر می گزیند قانع نمی باشند و می خواهند خودشان مستقیم برای همسرشان تصمیم بگیرند.مشکل این جاست که خانواده ها به جای این که به دنبال همسر مناسب برای پسرشان باشند بیشتر به دنبال عروسی مناسب برای خودشان هستند که بتوانند به او افتخار کنند و از نظر آن ها برای پسرشان مناسب باشد.هراس خانواده از جدایی و مستقل شدن فرزند از خانوادهاین خانواده ها ترجیح می دهند که پسرشان فعلا ازدواج نکنند، پسری که در خانواده نقش پدر و پشتیبان را دارد و اعضای خانواده به او وابستگی مالی دارند، نگرانند که با ازدواجش منجر به از دست دادن تکیه گاهشان شود و این مسئله بسیار برای آن ها نگران کننده می باشد.هم چنین ممکن است مادر به پسرش بسیار وابسته باشد و عروس را به عنوان رقیبی برای ,ازدواج,ازدواج پسر,مخالفت خانواده با ازدواج ...ادامه مطلب

چه روانشناسانی با خواستگاری جلسه اول بدون حضور پسر موافق هستند؟حضور در جلسه خواستگاری بدون حضور پسر نوعی از خواستگاری می باشد که در آن نظر خانواده پسر در اولویت است به طوری که در این خواستگاری مادر و خواهر پسر به خواستگاری دختر رفته و پس از تایید از جانب آن ها قرار برای خواستگاری با حضور پسر تعیین می شود، این نوع از خواستگاری ممکن است در همه فرهنگ ها و خانواده ها مورد پذیرش نباشد و با واکنش های متفاوتی رو به رو شود.در این مقاله توضیحات در مورد خواستگاری بدون پسر در جلسه اول ارائه شده است که مطالعه آن می تواند برای شما مفید باشد.این نوع خواستگاری درست است یا غلط؟جلسه خواستگاری و رسم و رسوم مربوط به آن مساله ای کاملا فرهنگی می باشد در صورتی که رسم و رسوم خانواده شما با رسومات خانواده طرف مقابل متفاوت باشد در این صورت باید به زمینه های فرهنگی مابین توجه شود.چرا برخی از ازدواج کردن می ترسند؟زیرا هر چند تفاوت و شکاف های فرهنگی بیشتر باشد در این صورت احتمال به وجود آمدن اختلاف ها در آینده افزایش می یابد به همین دلیل در مورد این سوال جواب ثابتی وجود ندارد که آیا خواستگاری بدون حضور پسر درست می باشد یا غلط.نقش خانواده در امر ازدواج بسیار مهم می باشد و ممکن است به خاطر این اهمیت زیاد، دختران و پسران مخالفتی با نظر خانواده ها نداشته باشند و احتمال دارد این امر در بسیاری از فرهنگ ها رایج باشد و دختر و خانواده او با این مسئله مشکلی نداشته باشند.در صورتی که خانواده دختر با این مسئله مشکل داشته باشند و این نوع خواستگاری از نظر آن ها نوعی بی احترامی و احساس ناخوشایند در فرد ایجاد کند در این صورت باید محترمانه آداب مربوط به خانواده خود را با  طرف مقابلتان در میان بگذارید تا جلسات خواستگاری با حضور پسر صورت گیرد.خواستگاری بدون حضور پسر، پیامدهای منفیخواستگاری که در جلسات ابتدایی آن پسر حضور نداشته باشد می تواند در برخی از موارد مشکلاتی را ایجاد کند، زیرا در جلسات اولیه آشنایی افراد بیشتر خصوصیات ظاهری و رفتارهای کلی یکدیگر را مورد بررسی قرار می دهند، هنگامی که بررسی این موضوع به شخص دیگری نظیر مادر سپرده شود ممکن است نتوانید فردی را بر اساس فاکتورهای مورد نظر خودتان پیدا کنید.زیرا مسلما شما و مادرتان تفاوت هایی در طرز نگاه به زیبایی و خصوصیت های رفتاری مناسب با یکدیگر خواهید دا,خواستگاری,خواستگاری سنتی,خواستگاری بدون پسر ...ادامه مطلب

خصوصیات فرزند اول، بچه اول که باشی ( ۷ ویژگی مهم)خصوصیات فرزند اول باید مورد توجه ویژه قرار بگیرد زیرا با آمدن اولین فرزند همه اعضای خانواده وارد جریان متفاوتی می شوند و به طور طبیعی رفتار والدین تک فرزندی با آن هایی که چند فرزند دارند متفاوت می باشد، والدین همان ابتدا متوجه می شوند که فرزندان نسبت به یکدیگر، رفتارها و خصوصیات مختلفی از خودشان نشان می دهند.در واقع زمانی که فرزند دوم به دنیا می آید، فرزند اول جایگاه خود را به عنوان فرمانروای مطلق خانواده از دست می دهد و آن را با دیگری سهیم می شود در این شرایط خانواده باید شرایطی را ایجاد کند تا تنش و مشکلات در فضای خانواده کاهش یابد و روابط پایدار و صمیمانه ای در میان فرزندان به وجود آید. در ادامه این مقاله به بررسی خصوصیات فرزند اول می پردازیم تا اطلاعات شما در این خصوص افزایش یابد.خصوصیات فرزند اول: نقش در خانوادهتولد فرزند اول، تجربه ای جدید برای والدین می باشد و آن ها ممکن است در تربیت فرزند اول بر اساس قوانین پیش بروند و بسیار سخت گیر باشند و یا به خاطر ذوق و شوقی که برای تولد فرزندشان دارند بسیار سهل گیر باشند و اصول تربیتی را به خوبی ایفا نکنند در نتیجه در تربیت فرزندشان با مشکلاتی رو به رو خواهند شد.پس از این که فرزند دوم به دنیا می آید والدین به خاطر تجربه ای از تربیت فرزند اولشان داشته اند روش تربیتی خود را تغییر می دهند و به صورت دیگری به تربیت فرزند دوم می پردازند، در این حالت فرزند اول مجبور است بی تجربگی و نا پختگی والدین را در تربیت کردن تحمل کند.مفاهیمی در روانشناسی کودک مطرح می شود که به شما کمک می کند تا از اشتباهات رایج تربیتی بپرهیزید و از بهترین روش های تربیتی برای تربیت فرزندان استفاده نمایید.تعادل در تربیت فرزندان اولفرزندان اول در کانون توجه والدین قرار دارند و معمولا تمام خواسته های آن ها توسط والدین برآورده می شود و در فرزند احساس ارزشمندی زیادی به وجود می آید، در صورتی که این روند شکل افراطی و بی رویه ای داشته باشد، فرزندان اول تبدیل به انسان های قدرت طلب، خودخواه و کم تحمل می شوند و آن ها تحمل هیچ گونه بی توجهی ندارند.پس از این که فرزند دوم به دنیا می آید از توجه والدین به آن ها کم می شود و در این صورت فرزند اول، فرزند دوم را مسبب این بی توجهی می داند و در این حالت حسادت فرزند اول شروع می ,خصوصیات فرزند اول,فرزند اول خانواده,تربیت فرزندان اول ...ادامه مطلب

بهترین فاصله سنی بین فرزندان با توجه به علم روانشناسیبهترین فاصله سنی در میان فرزندان چقدر باشد خوب است؟ چه موقع بهتر است تا فرزند دوم به دنیا بیاید؟ طبیعی است سوالات این مدلی در ذهن پدر و مادرها بسیار وجود دارد بسیاری از والدین معتقدند که باید فاصله سنی در میان فرزندان کم باشد تا آن ها با هم بزرگ شوند و عده ای دیگر اعتقاد دارند تا فاصله سنی آن ها باید کمی بیشتر باشد تا در میان شان تنش و مشکلی به وجود نیاید، در این مورد اختلاف نظرهای بسیاری وجود دارد.بسیاری از روانشناسان فاصله سنی ۳ تا ۵ سال را مناسب می دانند زیرا آن ها می گویند در این بازه باید بدن مادر زمان کافی برای کسب آمادگی جسمی و روحی را برای فرزند دوم داشته باشد و کودکان نیز به رشد شناختی نسبی رسیده باشند. اگر در مورد فاصله سنی مناسب آگاهی کاملی داشته باشید می توانید تصمیم های درستی در مورد این موضوع بگیرید، همچنین با کمک مشاوره کودک می توانید در این خصوص اطلاعات کسب کنید.فاصله سنی بین فرزندان، مضرات فاصله سنی کماختلاف سنی فرزندان با یکدیگر از مسائلی است که باید مورد بررسی قرار گیرد اگر فاصله بین زایمان ها کم باشد برای مادر آسیب ها و عوارضی به همراه خواهد داشت در صورتی که مادر کمتر از سه سال از بارداری اول اقدام به بارداری دوم کند در این هنگام احتمال کم خونی در مادر و فرزند بسیار زیاد است.علائم و نشانه های کم خونی تا قبل از بارداری پنهان می ماند و بیشتر در دوران بارداری خودش را نشان می دهد، همچنین احتمال دارد کودک زودتر از زمان طبیعی اش به دنیا بیاید.نوزادانی که فاصله سنی آن ها کمتر از سه سال می باشد دچار مشکلاتی مانند کمبود وزن می شوند و هم چنین اختلالات رفتاری، حرکتی و یادگیری در آن ها افزایش می یابد. بنابراین در صورتی که قصد دارید به بچه دوم فکر کنید بهتر است در این خصوص با روانشناس متخصص کمک بگیرید و در مورد وضعیت خود با او مشورت کنید.تصور اشتباه در مورد فاصله بارداری دو فرزندبرخی گمان می کنند کسانی باید فاصله سه سال را رعایت کنند که فرزند اول آن با سزارین به دنیا آمده باشد   در صورتی که آن ها باید این نکته را در نظر بگیرند که هیچ رابطه ای میان فاصله سنی دو فرزند و نوع زایمان وجود ندارد و مادر نیاز دارد تا میان زایمان هایش فاصله ای باشد تا ویتامین های مورد نیاز بدنش تامین شود و سلامت جنین به خط,فاصله سنی بین فرزندان,فاصله بارداری,فاصله سنی ...ادامه مطلب

مادر عصبی چه جور الگویی برای فرزندش می شودهمه مادران در بسیاری از شرایط از دست فرزندشان عصبی می شوند و کنترلشان را از دست می دهند اما برخی از مادران به عنوان مادر عصبانی شناخته می شوند و همیشه در حال فریاد زدن و ناراضی بودن هستند و زمانی که عصبانی می شوند احساس می کنند که مادر بدی هستند زیرا هیچ کس به اندازه آن ها شادی و خوشحالی فرزندشان را نمی خواهد.عصبی شدن از دست فرزندان امری طبیعی می باشد اما در صورتی که والدین نتوانند عصبانیتشان را کنترل کنند این امر طبیعی نمی باشد و در وهله اول به خودتان آسیب وارد می کند در این صورت شما به عنوان تربیت کنندگان و الگوی کودکانتان بهتر است مهارت های کنترل عصبانیت و حفظ آرامش را یاد بگیرید.مادر عصبانیمادران همیشه دوست دارند که برای فرزندشان محیطی امن و شاد به وجود آورند اما طبیعی است که لحظات خسته کننده و عذاب آور زیادی در دوران فرزندپروری خود تجربه می کنند و در بسیاری از اوقات به مادران عصبانی تبدیل می شوند، برای مثال تصور کنید که هوا سرد است و کودکتان لباس مناسبی نپوشیده است و شما هزار کار نکرده در منزل دارید و در این فکر هستید که سریع کودکتان را به خانه برگردانید و نگران سرما خوردن او هستید در حالی که کودکتان دوست ندارد به خانه برگردد و جیغ و فریاد می زند، در چنین شرایطی خستگی، ناامیدی و عصبانی شدن امری طبیعی می باشد.برای این که خشم خود را در مقابل کودک کنترل کنید به آگاهی، مهارت و تمرین نیاز دارید و قبل از آن باید علت های عصبانی شدن را بشناسید و برای حل آن اقداماتی را انجام دهید.خشم از پدر و مادرخشم از پدر و مادر یا صداقت با والدین | چه راهکاری را انتتخاب کنیمالگوهای ذهنی مادر عصبانیوالدین گاهی اوقات به خاطر ناآگاهی و نداشتن مهارت های برخورد با کودکان، الگوهای ذهنی اشتباهی در ذهنشان وجود دارد که آن ها را پرورش می دهند و بر اساس همان الگوهای ایجاد شده با کودکشان رفتار می کنند،  مادران عصبانی گمان می کنند که در هنگام رو به رو شدن با رفتارهای ناخوشایند کودکان حق دارند که با آن ها عصبی شوند به عنوان مثال می گویند فرزندشان آینه را شکسته است و آن ها حق دارند که سر او داد بزنند.مادرانی که عصبانی هستند در اکثر موارد تلاش هایشان را بی نتیجه می بینند و به همین دلیل همیشه ناراضی هستند و خسته به نظر می رسند به عنوان مثال به فرزندشان م,مادر عصبانی,کنترل عصبانیت,الگوهای ذهنی مادر عصبانی ...ادامه مطلب

جنبه های مختلف رشد در ۱۴ سالگی و از نظر روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله – زمان مطالعه ۵ دقیقهروانشناسی نوجوان ۱۴ سالهچهارده سالگی سنی محوری می باشد. در حالی که برخی از کودکان ۱۴ ساله شروع به حرکت در مسیر رسیدن به فردی مسئول می کنند، برخی دیگر شروع به طغیان می کنند و با گروه های مشکل دار آمیخته می شوند.این سن زمانی مهم برای اطمینان از راهنمایی های کافی به فرزندتان و کمک به او برای به دست آوردن مهارت های مورد نیاز برای آینده موفق است.روانشناسی نوجوان 14 سالهروانشناسی دختر ۱۴ سالهدر سن ۱۴ سالگی، دختران ممکن است این ویژگی ها را داشته باشند:  چالش های شخصی، تلاش برای مستقل بودن، خجالت زده شدن توسط خانواده، مشتاق پذیرفته شدن توسط همسالان و دوستان، بدخلق، تکانشی و خود محوری.سال‌های نوجوانی می‌تواند برای والدین و کودک دوران سختی باشد. دختر در سن ۱۴ سالگی، در تلاش است تا هویت، عادات و علایق خود را کشف کند. چند راه متداول برای برخورد با دختر ۱۴ ساله شامل موارد زیر می باشد:به او فضا بدهید و به حریم خصوصی او احترام بگذارید. اغلب، نوجوانان برای آرام شدن و کنار آمدن با هورمون ها، تغییرات بدن و احساسات خود به زمان و مکان نیاز دارند.می‌توانید با علاقه‌مند شدن به چیزی که به آن علاقه دارد، با او ارتباط برقرار کنید. با هم ناهار بخورید یا به سالن بروید و خودتان را نوازش کنید.به موسیقی که دوست دارد گوش دهید و ببینید آیا می توانید یک برنامه تلویزیونی پیدا کنید که هر دوی شما بخواهید با هم آن را تماشا کنید.نظر او را در مورد مسائل اخیر روز، مانند گرم شدن زمین (هر موضوعی که راحت در مورد آن صحبت می کند) بپرسید.فعالیتی را پیدا کنید که می توانید با هم انجام دهید، مانند رفتن به کنسرت یا اسکی. اگر این کار باعث راحتی دخترتان می شود، می توانید این کار را با مادر و دختران انجام دهید.با او در مورد تولید مثل انسان، اهمیت رابطه جنسی ایمن و استفاده از داروهای ضدبارداری صحبت کنید.همچنین ممکن است لازم باشد با او در مورد مواد مخدر، اعتیاد و اینکه چگونه می توانند بر بدن و ذهن آن ها تأثیر بگذارند نیز صحبت کنید.به آن ها در مورد تغذیه مناسب و عواقب رژیم غذایی شدید یا پرخوری نیز بیاموزید زیرا نوجوانان از اختلالات وزن نگران هستند.منبع:کانون مشاوران ایران-روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله ,روانشناسی نوجوان ۱۴ ساله,روانشناسی,روانشناسی نوجوان ...ادامه مطلب

سن تربیت کودک، از چه سنی کودک را تربیت کنیم؟ آیا سن تربیتی کودک مربوط به دوره خاصی می باشد؟ همه پدر و مادر ها دوست دارند تا فرزند آن ها به بهترین شکل تربیت شوند و از همان روزهای ابتدای زندگی کودک سعی می کنند تا به بهترین نحوه به کوک برخورد کنند، تا فرزندشان را به خوبی پرورش داده و تربیت کنند. اما بسیاری از والدین نمی دانند تا در چه سنی چه رفتاری با کودکشان داشته باشند هنگامی که والدین آگاهی لازم در مورد سن تربیت کودک و چگونگی آن به دست آوردند می توانند رفتاری متناسب با درک کودک ارائه دهند. در این مقاله سن تربیت کودک و رفتار های متناسب در هر دوره از رشد مورد بررسی قرار گرفته است، با مطالعه این مقاله می توانید این اطلاعات را کسب کرده و هم چنین می توانید از مشاور و روانشناس کمک بگیرید تا با توجه به این موضوع راهنمایی های لازم را برای شما انجام دهد. بهترین زمان و سن تربیت کودک به طور کلی یادگیری کودک سن خاصی ندارد و نمی توان تربیت کودک را به سن خاص و دقیقی اختصاص داد، در واقع از همان ابتدای زندگی کودک والدین بر روی رفتار او اثر می گذارند. به عنوان مثال انجام دادن رفتار های ساده ای مثل بغل کردن کودک، نگاه کردن، حرف زدن و بوسیدن او  در سنین پایین و پاسخ به نیازهای جسمی و عاطفی او در همان اوایل زندگی بر شکل دهی شخصیت، عاطفه و رفتار های بعدی فرزندتان تاثیر می گذارد، همچنین بر اساس پژوهش های انجام شده صحبت با کودک پیش از تولد همراه با موسیقی، تغذیه مناسب، دور بودن از استرس و اضطراب کودک تاثیر می گذارد. با این وجود تربیت مستقیم کودک در سنی آغاز می شود که او قدرت درک و پاسخ کلامی داشته باشد، این مقاله با توجه به دوره های حساس و مهم رشد و نیاز های مختص هر دوره با توجه به سن تربیت آن دوره تقسیم بندی شده است، در این مقاله با هر بخش و نکات تربیتی مربوط به آن بخش آشنا خواهید شد. تربیت کودک زیر یکسال در سنین زیر یک سال ارتباط شما با کودک تان باید بسیار زیاد باشد و فرزندتان باید احساس آرامش و امنیت در کنار شما داشته باشد تا در آینده بتواند شخصیتی مستقل برای خود ایجاد کند. در ماه های ابتدایی تولد، شما می توانید توانایی ذهنی کودک را افزایش دهید و محیط اطراف کودک را با توجه به وسایلی که برای او جذابیت و تنوع دارد غنی سازید و در کنار آن در آغوش کشیدن، لبخن,سن تربیت کودک,پرخاشگری کودک,تربیت کودک زیر یکسال ...ادامه مطلب

پنج مسائل فرزندان در خانواده های طلاق چیست؟   در زمینه طلاق  و فرزندان تحقیقات بسیاری انجام شده است که در این مقاله در مورد عوامل طلاق و پیامدهای آن مطالبی را ذکر می کنیم.   خانواده های طلاق – هیجان ها و تجربه های ذهنی: فرزندانی که در خانواده طلاق هستند به خاطر شرایطی که برای آنها به وجود آمده است نوعی خشم و نفرت نسبت به عواملی که باعث این اتفاق شده است در آن ها به وجود آمده است.   بیشتر خشم و نفرت آن ها به خاطر والد غالب و افراد و اطرافیانی است که در این جدایی موثر بوده اند.   بر اساس نظر مشاوران خشم یک نوع هیجان قوی و نیرومند در انسان است و زمانی در فرد به وجود می آید که شخص احساس کند به نیازها و خواسته ها و اهدافش نرسیده است و به خاطر فرد و افرادی مشکلاتی در راه رسیدن به اهدافش به وجود آمده است.   فرد هنگامی با قضیه طلاق رو به رو می شود بسیار آشفته می شود و نوعی احساس خشم و از دست دادن را تجربه می کنند و چون در این زمان والدین، فرزند را تنها می گذرانند و نسبت به او رفتاری خودخواهانه دارند و حمایت والدین از فرزند کم می شود در این هنگام فرزند نسبت به والدین خشمگین و ناراحت می شود.   بر اساس نظر مشاوران فرزندان هنگامی که طلاق و جدایی والدینشان را می بینند نوعی ترس از رها شدن و تنها شدن در آن ها به وجود می آید و آن ها حس می کنند کسی آن ها را دوست ندارد و بیشتر دغدغه های ذهنی فرد درمورد آینده و رویدادهای بعدی او خواهد بود.   علاوه بر دغدغه های ذهنی مسائل دیگری مانند غم و اندوه و طرد شدن و ترس از تکرار فقدان در این افراد به وجود خواهد آمد و آن ها دچار ترس و اضطراب از دست دادن خواهند شد. نشانه هایی که وقوع طلاق را خبر می دهند نشانه هایی که وقوع طلاق را خبر می دهند تجربه های محیطی: نوجوانان بسیار به امنیت عاطفی و هیجانی نیازمند می باشند، امنیت عاطفی و هیجانی شامل مفاهیمی مانند امنیت، همدلی، پذیرش دیگران می باشد.   نوجوانان برای زندگی به محیطی امن و با آرامش نیازمند هستند اما در بسیاری موارد، خانواده ها نمی توانند محیطی امن را برای فرزندان خود فراهم کنند و عوامل مانند طلاق و تعارض محیط خانه را بی ثبات و ناآرام می کند و مشکلاتی بین والدین و نوجوان به وجود م,خانواده های طلاق,پیامدهای منفی طلاق برای کودک,طلاق,و فرزندان ...ادامه مطلب